Ενας πρωινός και ενας απογευματινός περίπατος μεσα στους αμπελώνες του Κάθηκα, ενος εξαιρετικού χωριού στη Πάφο ηταν για μένα η διατροφή της ημερας. Τα βήματα κάθε μέρα γινόντουσαν και πιο ανάλαφρα και ενα αίσθημα βαθειάς γαλήνης πλημμύριζε το σώμα μου. Παρεα με τα σπουργίτια με το κελαήδημα τους και μεσα μεσα τα περδίκια ξεσυκωνόντουσαν σαν τα μαχητικά απο την δική τους αμέριμνη ηρεμία στον ηχο των βημάτων μου και μόνο. Στο χωματώδη δρόμο εβλεπα την φρεσκο-συρματια της έχιδνα ς και πιο περα η μαυρό-ασπρη κατσικορόνα καραδοκούσε ναρπαξει οτι ζωντανό η ψόφιο θα της χάριζε η θεά φύση!
Μέσα απο το παράθυρο των ματιών, η ψυχή ατένιζε την ομορφιά της φύσης... ποιος θα το πίστευε οτι μια μικρή εικόνα της φύσης εμπεριέχει ολον το σύμπαν;
Οταν φεύγω απο την φύση αισθάνομαι άλλος άνθρωπος, ανανεωμένος, αναζωογονημένος και γεμάτος ζωή.
Για ολους εσας που έχετε επιστρέψει ευχομαι καλη συνέχεια.
Καλό ξεκίνημα....
Και επαναπροσδιορίστε τους στόχους σας
- Θέλεις περισσότερη ελευθερία;
- Θέλεις περισσότερες ασχολίες ελεύθερου χρόνου;
- Θέλεις περισσότερη ηρεμία, γαληνη και ησυχία;
και Καλό Ταξίδι..
No comments:
Post a Comment